Kıbrıs’ta daha önceleri de Rumlar masum insanları katl etmişlerdi. Türk ordusu havadan müdahele etmiş, Pilot Cengiz TOPEL Şehit edilmişti. Doktor Fazıl Küçük, Rauf Denktaş gibi, Cengiz Topel’de Türk milletinin gönlünde bir meşale ve abide gibi yer tutmuşlardı. Mücadeleleri Türk gençliğine sembol ve rehber olmuşlardı.

        Rumlar zaman zaman Kıbrıs’ta yaşayan Türk cemaatinden soydaşlarımıza, çoluk çocuk, kadın demezden katliamlara girişir, Türk varlığının Kıbrıs’tan sürgün edilmeleri için her türlü vahşeti denerdi. İşte böyle bir vahşi katliam denemesinde, sert cevize çattılar. Ülke yönetiminde, Sayın Başbakan Bülent Ecevit ve Sayın Başbakan Yardımcısı Necmettin Erbakan vardı. Ecevit rasyonel aklı önceleyen, iyi yetişmiş bir devlet adamı idi. Gazetecilikten yetişmesi, dünyayı iyi tanımasını sağlamıştı. Onun için atacağı adımların dünyada doğuracağı sonuçları iyi hesap ediyordu. Maceradan uzak duruyordu.

        Erbakan ise, daha duygusal ve Rumların sürekli yaptıkları katliamdan bıkmış, bu Kıbrıs derdinin ve belasının sona ermesi için bütün Kibris’in alınması için bastırıyordu. Nihayet, bu iki koalisyon birbirini dengeleyerek bugünkü Kıbrıs Türkleri ve Rumları arasındaki sınır, iki aşamalı bir müdahele sonunda çizilmişti.

       Amerika ve Avrupa, tanıdığımız, bildiğimiz oyunlarını yine oynamış, Biz Türklere Kıbrıs’a müdahele etmeyin ültimatomları yağdırmaya başlamışlardı. Amerika Silah ambargosu uygulamış, Amerika’dan alamadığımız bir kısım silah yedek parçalarını, Libya Lideri Rahmetli Muammer Kaddafi vermişti.

     Kaddafi bize sahip çıkmış, fakat biz batılıların tepiştiği Ortadoğu’yu katl etme operasyonunda Libya’yı NATO gücü ile birlikte bombalayarak, Sayın Kaddafi’ye sahip çıkmak bir yana, sokaklarda cesedinin sürüklenmesine seyirci kalmıştık.

    İyi bir devlet adamı olmak kolay değildir. Altyapısının güçlü ve analiz sentez yeteneği yüksek yeteneğe sahip olmanın yanında, dünyayı, dünyadaki taşların nerede durduğunu, nasıl hareket edip, kimi nasıl etkilediklerini bilmek gerekir.

    İnşallah Suriye’de ve Libya’daki ilk zamanlarda yapılan hatalar bundan sonra yapılmaz. Libya’daki ülkemizin meşru hükümeti destekleme hareketi başarılı yürütülüp başarı ile sonuçlandırılır.

    1974 yılındaki Kıbrıs Barış Hareketi ile Amerika ve batının bize uyguladığı silah ambargosu sayesinde, bize “Sizin silah üretmenize gerek yok. Biz üretir size satarız” mantığın sakatlığı anlaşılmış, O tarihten sonra ülkemizde yerli silah geliştirip üretilmesine önem verilmiş, bu konuda da ülkemizde eksiklerine rağmen, biz gururlandıran oldukça başarılı olunduğunu gözlemlemekteyiz.

      Atatürk’ün kurduğu Cumhuriyet Türkiye’sinde iki kurumun çok mükemmel şekilde, sarsılmaz bir sağlamlıkta geliştiğini görüyoruz.

      Birinci sağlam kurum; Feto’nun içine sızıp her türlü tahribat yapmasına rağmen, Atatürkçü subayların çelik gibi gövdelerinin dimdik ayakta olduklarını, kendilerini yenileyip geliştirdiklerini gururla izliyoruz.

     İkinci sağlam yetişmiş kurum; Türkiye’de tıp kurumunun çok iyi gelişip yetiştiğini, Amerika’ya ve batı ile yarışacak seviyeye geldiğini, bu Korona döneminde, gururla gördük. Darısı benimde mensubu